7 Ιουλίου 2024 - 12:00

Η επίδραση της τεχνητής νοημοσύνης στις θεμελιώδεις έννοιες του δημοσίου δικαίου

Σύνδεσμος zoom

Το Μεγάλα Γλωσσικά Μοντέλα αποτελούν την πιο σημαντική εξέλιξη στον χώρο της Τεχνητής Νοημοσύνης μέχρι σήμερα. Η ικανότητά τους να παράγουν φυσική γλώσσα με συνοχή και συνεκτικότητα είναι εφάμιλλή της ανθρώπινης γλωσσικής ικανότητας. Μέχρι τώρα η έρευνα των γλωσσικών ικανοτήτων τους έχει περιοριστεί στην κατανόηση των γραμματικών τους λειτουργιών και της ανάλυσης των συντακτικών και μορφολογικών παραγωγών τους συγκρίνοντάς τα με κείμενα που έχουν γραφεί από ανθρώπους. Ωστόσο, τα Μεγάλα Γλωσσικά Μοντέλα παρουσιάζουν και μια επιπλέον εξαιρετικά ενδιαφέρουσα γλωσσική λειτουργία, αυτή την υφολογικής μίμησης. Με την κατάλληλη προτροπή (prompt), τα μοντέλα αυτά μπορούν να παράγουν κείμενα τα οποία μοιάζουν με το ύφος γνωστών συγγραφέων της παγκόσμιας λογοτεχνίας, π.χ. Hemingway, Shakespearee κ.ά. Στην παρουσίαση αυτή θα επικεντρωθούμε σε πρώιμα πειράματα υφομετρικής ανάλυσης της υφολογικής μίμησης των Μεγάλων Γλωσσικών Μοντέλων. Πιο συγκεκριμένα, θα ζητήσουμε από το μοντέλο να δημιουργήσει κείμενα που θα μοιάζουν υφολογικά σε συγκεκριμένους συγγραφείς και στη συνέχεια θα συγκρίνουμε αυτά με τα αυθεντικά κείμενα για να διερευνήσουμε πόσο καλά μπορούν να τα μιμηθούν. Η υφομετρική σύγκριση θα γίνει χρησιμοποιώντας αποστάσεις συνημίτονου (cosine distance) και το Author’s Multilevel Ngram Profile (AMNP) πρότυπο κειμενικής αναπαράστασης (τα πιο συχνά 2 και 3 γράμματα χαρακτήρων και τις πιο συχνές λέξεις του corpus). Η συζήτηση των αποτελεσμάτων θα επικεντρωθεί στο κατά πόσο τα Μεγάλα Γλωσσικά Μοντέλα παρουσιάζουν ίχνη γλωσσικής κατάκτησης ή απλώς προσεγγίζουν στοχαστικά τα δεδομένα εκμάθησής τους.

Ο Γεώργιος Κ. Μικρός είναι Καθηγητής Υπολογιστικής και Ποσοτικής Γλωσσολογίας και Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Ψηφιακών Ανθρωπιστικών Σπουδών του Hamad Bin Khalifa University στο Κατάρ. Παράλληλα, κατέχει την θέση του Adj. Professor στο Τμήμα Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας στο University of Massachusetts, Boston στις ΗΠΑ. Έχει διατελέσει Καθηγητής στο Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ από το 1999 έως και το 2019 καθώς και Διευθυντής του Εργαστηρίου Υπολογιστικής Υφολογίας στο εν λόγω Τμήμα. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Επεξεργασίας του Λόγου και έχει συμβάλλει στην ανάπτυξη ειδικευμένου λογισμικού γλωσσικής τεχνολογίας για τα Ελληνικά. Από το 1999 υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Προγράμματος «Ισπανική Γλώσσα και Πολιτισμός» του ΕΑΠ και από το 2016 έως το 2019 ήταν Διευθυντής του εν λόγω προγράμματος. Από το 2007 είναι εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Εταιρείας Ποσοτικής Γλωσσολογίας (IQLA) και από το 2018 έως το 2021 διετέλεσε Πρόεδρός της. Το ερευνητικό του έργο (7 μονογραφίες και πάνω από 105 άρθρα και κεφάλαια σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και τόμους) εντοπίζεται στα πεδία της υπολογιστικής γλωσσολογίας, υπολογιστικής υφολογίας, δικαστικής γλωσσολογίας και της ποσοτικής γλωσσολογίας.